„O Oświęcimiu”

Obok tylko druty, wieże wartownicze i lasy

Jedyne widoki ,które tak bardzo bolą

Gdy się tęskni za wolnością

Tą wolnością która wydaje się taka odległa,

Prawie niemożliwa ,gdy traci się nadzieję,

Że ona nadejdzie.                        

Gdy każdego dnia wykonuje się te same

Czynności ,czekając ,modląc się,

Mając jeszcze resztki nadziei

Tej która gdzieś na dnie serca tkwi

A tu mija zima ,lato ,jesień ,wiosna

I nadal czekanie

Tak uciążliwe ,nieznośne

Bo jak zrozumieć to co się dzieje,

Gdy ma się zaledwie siedem lat,

Gdy straciło się wszystko

Dom ,rodziców

I tylko ten zapach krupniku pozostał

Ostatni znak wolności